Werken met modellen.
Tips om je model(len) te poseren, waar let je zoal op, en hoe ga je als fotograaf met modellen om, ook als ze geen poseer ervaring hebben?
Dit is natuurlijk allemaal vanuit mijn oogpunt en mijn persoonlijke visie hier op, en ook echt geen wet of bepalende regelgeving. Zie het als een paar extra handvaten die je mag en kan gebruiken, maar aan het einde van de dag zijn jullie zelf natuurlijk de regisseur of regisseuse van jullie eigen fotoshoot!
Deze blog bevat informatie voor zowel de mensen voor als achter de camera. Laten we beginnen met de persoon achter de camera!
Ook al sta je er zelf misschien niet achter maar wel er voor, het is altijd goed om van beide kanten dingen te weten, dus ik zou dit stukje nu je er toch bent gewoon ook even meepikken.
Je bent fotograaf, en je wil je model laten poseren. Maar hoe pak je dit dan aan?
Een vraag die ik heel vaak gesteld krijg, dus eentje waarvan het antwoord niet mag ontbreken in mijn blog.
We hebben het al eens gehad over de voorbereiding, in mijn blog over Do's and Dont's tijdens fotoshoots. Dus ik houd het een beetje beperkt in deze blog. Kort samengevat, als het goed is hebben jullie alles goed besproken en hebben jullie wat voorbeelden ter inspiratie bij elkaar gezocht. Dus de hoofdlijnen qua poses hebben jullie al wel een beetje bedacht.
Nou, simpel toch? Krijg je het gevoel al dat je dit helemaal niet meer hoeft te lezen? Want het voorbeeldplaatje hebben jullie al. Dus..... model, ga maar even precies zo staan/zitten/liggen als op dit plaatje, ohja en kijk vooral ook een beetje met deze blik en dan zal het wel goed komen toch?
Of toch niet? Want als fotograaf wil je toch nog wel een beetje zoeken naar de juiste hoek, het juiste licht, en de juiste compositie.
Maakt het jullie weinig uit hoe het er uit ziet, zolang er maar wat foto's worden geschoten, dan hoeft je inderdaad niet echt verder te lezen, zo eerlijk ben ik dan ook wel weer.
Even verder waar we gebleven waren. voorbeeldplaatje even bekeken. je model in positie en probeert ook nog een beetje te kijken als de persoon op het voorbeeld plaatje, en klik klik klik, de eerste foto's zijn een feit.
iiiieeeeeeeee...... het geluid van piepende banden. Aan de handrem!!!! Ja, want zo werkt dat natuurlijk niet he?
En waarom doe ik dit? En zeg ik niet meteen hoe het volgens mij dan allemaal werkt? Nou, daar komen we zo bij.....
Uit de gesprekken die ik heb gevoerd met fotografen en modellen komt toch vaak wel naar voren dat één of beide partijen heel erg bezig zijn met zo vlot mogelijk beginnen met foto's maken. Tenzij je natuurlijk op de klok werkt en voor een opdrachtgever gaat werken met professionele modellen die ook op de klok werken, en ook echt alleen maar aanwezig zijn om te werken. Als je in die branche zit, neem ik aan dat je deze info ook niet meer nodig hebt en prima weet hoe het allemaal in zijn werk gaat.
Ik vul het misschien een beetje te veel in, maar ik denk dat dit hoofdzakelijk gelezen zal worden door iets minder ervaren fotografen en modellen. Dat gezegd hebbende......
Stop met te ver vooruit willen lopen! Als je wil dat je model haar beste poseer skills naar boven haalt, geef als fotograaf je model dan ook even de tijd om te landen, zeker als het een eerste samenwerking is!
Schiet je in je studio. of bij je thuis in je geïmproviseerde studio, of ergens (misschien wel bij het model) op locatie, dat praatje vooraf maakt of breekt eigenlijk jullie hele fotoshoot. Beter gezegd het gebrek aan dat praatje breekt jullie hele fotoshoot. Wil je jagen (haasten) ga dan lekker kleiduiven schieten in plaats van foto's!
Ik werk veel bij me thuis waar ik mijn studio heb opgezet.
Kom binnen! Neem plaats! Welkom! Goede reis gehad? Kan ik je/jullie iets te drinken aanbieden? Even chill!
En nee, dit is geen random opvulling van deze blog, maar echt hoe ik doe wat ik doe. In mijn ervaring poseren modellen veel beter en makkelijker als ze even de tijd krijgen om op adem te komen na een reis naar mij toe.
Maar ook om even gewend te raken aan mij als persoon. Vergeet die hele fotoshoot nou maar gewoon even! Dat is precies wat in mijn ogen een model ook een beetje moet kunnen doen. Helemaal niet te veel bazig zijn met het feit dat er een camera op ze gericht wordt. Dus begin daar ook niet meteen heel gretig over. Geef je model een rust momentje!
Na verloop van tijd neem de plannen en ideetjes nog even door, leg ook uit hoe jij als fotograaf werkt, ook al heb je dat als het goed is in jullie eerdere gesprekken al gedaan. Dingen ter plekke zien is toch een stuk prettiger als via een chatgesprek. Ben je op locatie, wandel dan rustig eens rond op de locatie, en vertel welke ideeën je daar hebt als fotograaf zijnde. Wat is je visie, wat is de sfeer die je in je beelden wil scheppen?
En dan gaan we pas beginnen met foto's maken. Op locatie maak ik vaak al wel wat foto's tijdens een wandeling. Niet van het model, maar van de omgeving, zo krijg ik al vast een beetje een idee wat goed werkt qua instellingen, waar het licht mooi valt en waar ik wel en niet wil fotograferen.
Wanneer ik fotografeer ben ik een hyper, blij ei. Ik vertel mijn model dan ook vaak als ik een foto van de omgeving heb gemaakt, kijk, dit gaat er zoooo gaaf uit zien als jij daar of daar staat in die prachtige jurk of eender wat de outfit keuze is geworden,
Ik ben eigenlijk helemaal geen fotograaf, ik ben meer een aparte verschijning van een persoonlijke cheerleader. Ik wil dat mijn model enthousiast is! Zich bijzonder voelt! Zich mooi voelt! En vooral op zijn of haar (of hoe je je anders identificeert) gemak voelt.
Daarmee heb je de helft of meer van de wedstrijd al gewonnen.
Nou, eindelijk hoor. We gaan poseren..... want daar lezen jullie dit voor.
Vergeef mijn autistisch brein dat de zaken erg uitgebreid wil uitleggen.
En nog steeds laat je die voorbeelden op je telefoon in je zak! Nog steeds?? Ja! Nog steeds!
Vertel je model dat je even een paar test foto's met het model in beeld wil maken, controleer je instellingen, het licht, stel je flitsers even goed in als je die gebruikt. Neem die paar minuten ook echt even.
Zeker bij modellen zonder ervaring is dit handig, maar ergens ook heel leuk als je je werk goed doet.
Laat het model maar even op een paar plekjes gaan staan of zitten. Het zijn dan wel test foto's maar poseer maar even op je eigen manier, zodra ik alles goed heb ingesteld begeleid ik je wel met poseren.
Kan twee kanten op gaan. De poses van het model zijn eigenlijk gewoon erg goed en je hebt een natuurtalent voor je lens. Of het kan echt stukken beter. Zo krijg je als fotograaf ook meteen een goed beeld van hoeveel sturing iemand nodig heeft.
En als iemand echt totaal niet mooi poseert, is dat helemaal niet erg. Daar ben jij als fotograaf voor, dat ga jij begeleiden waar nodig. En wat is er nou leuker om te kunnen laten zien tijdens het shooten door, wanneer je model echt geweldig heeft geposeerd, dan die voor en na foto's? Weet je nog toen we een kwartier geleden begonnen? Dit was toen.... DIT..... is nu!
Ik ga je heel eerlijk vertellen, tijdens een fotoshoot leef ik daar voor! Het moment waar op ik mijn model laat mee kijken op mijn camera. Die reactie van "Oh shit! dat ben ik?!"
Yes!, That is You! I told you! You are a king/queen and you got this!
Ja sorry ik praat veel te veel Engels, dat doen we thuis ook, zonder enige speciale reden.
En nu mag je inderdaad, he he.... die voorbeeldjes eens pakken. Maar waar begin je dan mee? Met de makkelijkste poses natuurlijk! Ja, uuuhhmmm wat is makkelijk? Want mijn model is niet zo ervaren met poseren.....
Zittende poses. Waarom zittend? Vanwege de plaatsing van de handen.
Als je zit zijn er veel meer mogelijkheden om je handen ergens te plaatsen zonder dat het er heel onnatuurlijk uit ziet. En zitten is om te beginnen al meer ontspannen als staan. Dus daar begin ik meestal mee.
Toen ik met deze blog begon leek het er op dat we meteen zouden beginnen met de poses van de voorbeelden die we echt graag willen vastleggen. Nee, die bewaar je tot het zoals ik het altijd noem, piek moment van de fotoshoot. Het punt waarop jullie beide helamaal in jullie ritme zitten, wanneer niks er meer toe doet behalve de lol die jullie hebben tijdens deze samenwerking, en vóór met name het model moe begint te worden, want dit gebeurt, ook al nemen jullie voldoende rustmomentjes tussendoor.
Rustmomentjes zijn heel goed, maar wees waakzaam dat jullie ze niet té lang laten duren waardoor jullie hele ritme weg is.
"Wax on. Wax off"
Sommigen van jullie kennen deze quote wel, uit de film the karate kid waarin karate leraar Mr. Miyagi de jonge Daniël les geeft. Door auto's in de was te zetten. Met de ene doek de was aanbrengen, met de andere afboenen, Wax on, Wax off.
Uuuuhm, dit ging toch over poseren? Dat klopt, maar dit gaat wel hout snijden als je verder leest.
Poseren is niet alleen in een houding gaan staan of zitten. Adem halen is één van de belangrijkste onderdelen van poseren. Niet alleen omdat je er anders zo blauw als een smurf uit gaat zien als je je adem in blijft houden, maar ook omdat je blik en houding er dan veel te geforceerd gaan uit zien.
Dus niet wax on, wax off.... Maar Breathe in.... Breathe out..... In...... Out...... In..... Out......
Ademen ontspant je gezicht ook een stuk meer, Minder rimpels, minder fronzende blikken, tenzij dit de bedoeling is natuurlijk, maar doorgaans willen we graag ontspannen blikken zien. Dat oogt niet alleen mooier maar ook natuurlijker.
Een mooie lach tussendoor is goed! Zolang dit maar een spontane lach is. Die geforceerde, say cheese schoolfoto's hebben we allemaal al wel genoeg moeten laten maken in ons leven.
De meeste diversiteit in expressies zit in de foto's waarop een model nog net tussen de lippen door kan adem halen. Een slap mondje zeggen we ook wel eens. Je lippen strak op elkaar plakken ziet er alles behalve ontspannen uit. en als je dat doet zijn je blikken nagenoeg allemaal hetzelfde op elke foto.
Het klinkt waarschijnlijk raar, maar probeer je hele gezicht te ontspannen. Ontspan je mond, ontspan je voorhoofd, ontspan je ogen. Haal adem en blijf op je eigen tempo, je eigen ritme door ademen.
Als model kun je hier voor de spiegel echt goed mee oefenen.
Je blik veranderen van stoer naar flirty is geen hele grote verandering, maar het is slechts een klein beetje bewegen en net een paar andere spiertjes in je gezicht, ontspannen of lichtjes aanspannen. Probeer expressies ook niet teveel te forceren. Relax, kalm, haal adem, blijf een beetje in beweging.
En als fotograaf let je hier ook goed op. Attendeer je model er indien nodig ook gewoon even op. Blijf niet klakkeloos door klikken, geef je model even een paar tellen om haar zen moment even te pakken of terug te vinden, en weer door.
"It's not on the one, It's not the mambo. It's a feeling, a heartbeat. "
Omdat we toch al een film quote hebben gebruikt, Hier is er nog eentje.
Voor de mensen die hem nog niet kennen, maar je hebt er vast wel eens van gehoord, Dirty Dancing.
Tijdens een story post marathon op instagram even geleden over boudoir fotoshoots en hoe ik mensen tijdens deze fotoshoots laat poseren kwam ik er achter dat wat ik doe heel veel lijkt op een deel van deze film.
Het stuk waarin dansleraar Johnny, danslessen geeft aan Frances (beter bekend in de film als Baby).
Poseren is niet geforceerd in een houding gaan staan en blijven staan tot de fotograaf daar 40 foto's van heeft gemaakt en eindelijk de juiste hoek heeft gevonden.
Poseren is bewegen, bijna als een dans. Geen snelle en knallende hardcore of hardstyle, tenzij je daar erg rustig van word natuurlijk, want dat kan.
Denk maar eens aan muziek die je mooi vind, in de meeste muziek zit een opbouw, begint vaak rustig, er komt meer klank en vaak iets meer snelheid in, er zitten vaak de wat meer krachtige stukken in, dimt daarna weer een beetje in om nog eens bij dat krachtige stuk uit te komen (bij zang, vaak het refrein) en bouwt ook weer af.
Zo werken poseer sessies vaak ook als ik de sturing moet geven.
In het begin laat ik modellen meestal gewoon zelf even wat houdingen van voorbeeld foto's na doen, iemand met weinig poseer ervaring zal dan heel geforceerd proberen om die zelfde houding tot op de milimeter nauwkeurig na te doen.
Dat been zit zo, die arm zit zo, de nek staat zo, hoofd staat zo, uuhhmmm hoe zit dat been dan?? En dan maak je een foto, ziet er super ontspannen uit he? Niet dus natuurlijk.
Je wil als model toch ook geen 20 minuten in één houding blijven staan of zitten zonder te bewegen tot dat de fotograaf eindelijk een hoek heeft gevonden die mooi is, maar waar op je aan je blik wel kan zien dat je er eigenlijk wel een beetje klaar mee was of je zat te verrekken van de spierpijn?
Als fotograaf begeleid ik, mijn modellen altijd naar de poses die ik wil hebben, of de poses waar we vooraf van hebben vastgesteld dat we die tussen de resultaten willen hebben.
Niet door het model in die ene houding proberen te wringen, want het is vrijwel zeker dat die voorbeeld foto ook maar een moment opname was en dat die niet nog eens exact na te maken is.
Daarom heb ik voor mezelf een drie-stappen methode bedacht. Want drie poses kunnen de meeste mensen wel onthouden. Zeker als ze kunnen los laten dat het niet precies er zo uit hoeft te zien als een voorbeeldje van internet. Ik ga natuurlijk niet uitgebreid vertellen welke poses ik hier precies voor gebruik, maar het zijn setjes van drie en soms twee of vier poses die een model achter elkaar kan doen. Starten in een basis houding, van daar uit rustig bewegen naar de volgende pose, en van daar uit weer naar de volgende.
En nee, dat ziet er niet uit als de YMCA waarbij je achter elkaar die vier letters uitbeeld met je lichaam. Tussen die poses door beweegt het model rustig naar de volgende houding toe.
Geen idee of ik het in tekst goed uit kan leggen maar ik doe een poging.....
Je begint in deze houding, die doe ik vaak gewoon zelf voor. Zodra ik daar een foto van heb gemaakt beweeg je op deze manier met je armen en draai je op die manier met je heup, om vervolgens in deze houding uit te komen. Dat doe ik ook gewoon voor. En nee dat komt helemaal niet op de milimeter nauwkeurig.... En van daar uit draai je met je schouder die kant op, en kijk je die richting uit terwijl die hand daar heen beweegt en die andere hand daar heen.
En ik probeer in de tussen tijd de beste momenten vast te leggen.
Dit gaat eigenlijk in alle gevallen na korte tijd erg goed.
Uiteindelijk hebben we een aantal van deze korte sessies gedaan, en geef ik steeds meer basis houdingen waarbij het model zelf wel kan invullen welke combinaties hij of zij daar mee kan maken, want die hebben we dus geoefend.
Dit klinkt waarschijnlijk allemaal super moeilijk en ingewikkeld, maar het is echt alles behalve dat!
Ook jij kan dit, en jij ook, ja en zelfs ook jij daar!
Poseren is als een ritme, een soort hartslag dus. En je eigen hartslag en ademhaling zijn vaak je beste leidraad. En als je luistert naar muziek waar je je goed door voelt passen je hartslag en ademhaling zich bijna altijd wel aan, aan de muziek.
Ik heb echt geen idee of dit nog logisch klinkt, dat doet het wel als ik het live uitleg tijdens een fotoshoot of workshop, want dan kan ik deze dingen ook echt visueel maken en laten zien.
Wat ik over het algemeen doe, zeker met onervaren of minder ervaren modellen, is hun pose-flow vinden, want iedereen heeft die, het is vaak allen zoeken naar het sleuteltje waarmee je het slot van je eigen deur kan open maken en die pose-flow er uit kan laten.
Een andere quote uit deze film gebruik ik ook vrij veel. "Don't put your heel down. Don't put your heel down!"
Klinkt misschien heel vreemd maar voor een groot deel bepaalt de stand van je voeten, meer als de helft van je hele lichaamshouding
Zet je een been een stukje naar voren, til dan ook je hak van de vloer. Het zorgt niet alleen voor meer vorm en automatische spanning van bepaalde spiergroepen, maar het ziet er ook gewoon een stuk zelfverzekerder uit.
Poseren zijn vaak geen hele grote en ingewikkelde dingen, maar juist de kleine accentjes die het doen.
"Spreken is zilver, zwijgen is goud"
Ja, kei leuk allemaal die spreekwoorden..... Maar aan deze heb je als fotograaf of model dus echt vrijwel niets! Nee, echt niet.
Want wat is er nou meer awkward als een fotograaf die eigenlijk helemaal niks zegt en maar een beetje op dat knopje van die camera loopt te drukken?
Zelfs de doorgewinterde professionele mode-fotograaf die werkt met de meest ervaren modellen die binnen 20 minuten wel 100 poses kunnen aannemen die eigenlijk allemaal perfect zijn, communiceert met zijn modellen.
En als fotograaf is het belangrijk om daar je balans in te vinden.
Niks zeggen is gewoon ongemakkelijk voor je model, maar te veel zeggen kan de dingen ook ongemakkelijk maken. Want als je té veel blijft doorhameren op een bepaald ding kan het ook gaan irriteren of het model het gevoel geven dat hij of zij het niet goed doet.
Ook als ik foto's maak gaan sommige poses minder goed, of zijn de resultaten niet de beste. Blijf niet teveel hangen bij één specifieke pose. Je kan er later altijd nog even op terug komen. Zorg er voor dat je een goede flow blijft houden.
Ik heb ook wel eens dat ik zie dat iets minder goed werkt dan ik in mijn hoofd had, dat hebben modellen soms ook. Soms probeer je gewoon iets, en werkt het (nog) niet helemaal goed, ga je gewoon door, of kom je er later nog even bij terug.
Kijk tussendoor even op je camera hoe de dingen er uit zien, en laat je model de mooiste foto's ook even zien. Hoe meer je model het gevoel krijgt van "wauw! dat ben ik!" hoe beter de volgende poses zullen gaan.
Je model heeft dat stukje vertrouwen in de fotoshoot, in de fotograaf, maar vooral in zichzelf echt nodig! Als fotograaf is het jouw taak om je model een geweldig gevoel, een geweldige ervaring en een geweldige dag te bezorgen!
Geef voldoende ruimte voor eerlijkheid, als je model iets niet mooi vind, of iets niet wil. of even een adempauze nodig heeft, je model moet zich altijd vrij voelen om dat te kunnen zeggen.
En dat gevoel krijgen mensen niet als je als fotograaf helemaal niets zegt, of alleen maar de dingen benadrukt die niet of minder goed gaan.
Ik zeg niet dat mijn manier de beste is, of de enige manier is. Maar het is er eentje die voor mij goed werkt, en waarover ik nooit aparte klachten heb ontvangen. Dus ik zal toch wel iets goed doen denk ik dan maar.
Wat zeg ik dan tegen mijn model?
Ken je dat liedje, Oh, wat ben je mooi! Oh, Oh, Oh, wat ben je mooi!?
Nou, dat zeg je dus niet......
Althans, wees je gewoon heel goed bewust van grenzen. En bespreek deze ook gewoon met je model voorafgaande aan een fotoshoot, tijdens een chat of telefoontje.
Natuurlijk zeg ik ook wel eens, oh dat staat je prachtig of super leuk. Daar bedoel ik dan ook oprecht mee, dat een jurk iemand prachtig staat, niet meer en niet minder.
Waarom ik dat liedje benoemde, we hebben denk ik allemaal op straat wel eens een fotoshoot zien plaats vinden?
Dat gebeurde dus ook toen ik zonder camera gewoon lekker buiten op een bankje van mijn biertje zat te genieten.
En dan kan ik het niet helpen om daar naar te kijken, want ik vind dat gewoon leuk om te zien en soms krijg ik er wel eens leuke inspiratie door.
Maar goed, daar gaat het niet om. Deze fotograaf was foto's aan het maken van een trendy jonge dame. Het zag er uit alsof de fotograaf prima wist wat hij deed met zijn camera en hoe hij de jonge dame liet poseren.
Maar daarnaast was het enige wat er uit kwam aan communicatie, "jij bent echt mooi zeg!" "Wat ben jij toch een plaatje!" "jij bent echt echt een mooie vrouw" "Wauw je bent zo mooi!" en dat ging maar door. En dat ging maar door.
De hele lichaamstaal tijdens het poseren werd naar gelang ook steeds ongemakkelijker. En dan heb ik het over een tijdsbestek van 6 misschien 7 minuten.
Zie je waar ik naar toe ga? Een compliment is goed, er in door slaan of blijven hangen is toch wel een beetje creepy als je het mij vraagt.
Uiteindelijk heb ik maar net gedaan of ik die jonge dame kende en ben ik er even naar toe gelopen met een hele enthousiaste heeeeey hoe issie?? En tegen de fotograaf meteen even gezegd, Ja sorry hoor geef me even 2 minuten ik heb haar echt al zolang niet gezien, waarop hij zich maar even distantieerde. Toen ik vroeg aan de jonge dame of alles oké met haar was omdat ik het idee kreeg dat ze zich niet prettig voelde, gaf ze aan dat ze eigenlijk liever wilde stoppen maar dat niet durfde te zeggen.
Einde aan de fotoshoot gemaakt, en haar naar het station begeleid waar ze de trein terug naar huis heeft genomen.
Hoe goed deze jonge dame ook binnen mijn straatje paste op fotografiegebied, heb ik haar niet even mijn kaartje gegeven. Want dat was gewoon echt geen gepast moment. Daar baal ik achteraf wel een beetje van, want daar had ik vast hele gave foto's mee kunnen maken. Tenzij ze daarna volledig klaar was met fotoshoots, want dat kan ik wel begrijpen.
Anyway, als je dit leest, en die dame was jij.... en je wil nog wel eens foto's laten maken..... hint, hint.
Maar goed, wees je gewoon bewust van wat je tegen iemand zegt. Ja je wil dat je model zich mooi voelt, ja je wil dat je model zich geweldig voelt, maar dat kan ook zonder dat heel erg te blijven benadrukken.
Het is als fotograaf naar mijn idee belangrijk om mensen een beetje te kunnen lezen, Aanvoelen waarbij iemand zich wel en niet prettig voelt, en de hoofdlijnen hiervoor heb je natuurlijk tijdens jullie gesprekken al wel een beetje uitgezet.
Wat kan ik modellen of mensen die eens model willen staan vragen tijdens een chatgesprek?
Ik denk dat je de belangrijkste dingen inmiddels al wel een beetje weet, maar dingen als leeftijd, want ja als iemand minderjarig is ga je daar als volwassene niet zomaar mee afspreken. En wil je dat wel, dan vraag je natuurlijk of minstens één eigen ouder of wettelijk voogd daar bij aanwezig kan zijn. Ook niet zomaar even een vriendin die toevallig net drie dagen geleden 18 is geworden.
Maar ook dingen als hoe iemand aangesproken wenst te worden. Het zou in deze tijd heel normaal moeten zijn dat iemand die bijvoorbeeld na de geboorte als meisje is betiteld helemaal niet als meisje/vrouw aangesproken wil worden.
Dingen over de fotoshoot in het algemeen, en vooral waar iemands grenzen liggen zijn erg belangrijk. En een stukje informatie als iemand één van jouw ideeën wil uitwerken. Ben je je er van bewust dat tijdens deze fotoshoot, dit soort poses/kleding/expressie centraal staan?
Vraag ook even hoe lang iemand te tijd heeft, en hoe lang iemand als model kan werken (poseren) zonder op je foto's te zien dat iemand doodmoe is.
Vraag naar eigen ideeën, want wat is er nou leuker als een model dat zelf ook mee kan en wil denken?
Zorg gewoon vooral voor duidelijkheid. Dat voorkomt een hele boel vreemde of ongemakkelijke situaties.
Wat is de essentie van deze blog?
Als je model niet heel zelfstandig kan poseren, zorg dan dat je als fotograaf voldoende basis kennis hebt om hier mee te helpen. Als jullie beide geen idee hebben hoe het werkt wordt het echt maar een beetje lukraak plaatjes schieten he? Kan ook leuk zijn en soms zit daar dan een geweldige foto tussen, maar waarom zou je niet wat meer zekerheid willen?
Zorg dat je als fotograaf zelfzeker bent! Als jij heel zenuwachtig en ongemakkelijk bent, projecteer je dit ook op je model!
Communiceer! Ook tijdens het schieten van foto's maar hou het respectvol en beleefd! Je hoeft geen hele verhalen te vertellen waardoor je model afgeleid raakt. Af en toe een simpele Yes! of iets als, dit is heel gaaf! Dit is heel mooi! Nice! Awesome! Amazing! Boek je een fotoshoot bij mij, dan ga je dat veel horen!
"Nothing else matters!"
Oefen er mee om je af te kunnen sluiten voor dingen die niet met jullie fotoshoot te maken hebben. Dit ga je vooral leren door buiten de deur te shooten op plekken waar mensen aanwezig kunnen zijn, of waar auto's kunnen passeren enz enz.
Dit is makkelijker gezegd als gedaan natuurlijk, maar probeer daar ook bewust mee bezig te zijn. Je poseert als model niet makkelijk als je alleen maar bezig bent met die 5 wandelaars die toevallig ook op de locatie lopen waar jullie ook zijn. Ja, die mensen zijn daar, en ja die zullen best even kijken. Hou ze in de gaten zodat jullie niet over elkaar heen struikelen, maar schenk er vooral niet al te veel aandacht aan.
Stop je maar met waar jullie mee bezig zijn, breek je niet alleen je ritme, maar geef je ook extra ruimte aan die toevallige voorbijgangers om een gesprek met jullie aan te knopen over wat jullie aan het doen zijn. Wat jullie ritme nog veel meer breekt.
Vind jullie eigen flow, en hou daar aan vast. Het is jullie dag, jullie tijd, jullie fotoshoot. En voor dat kleine momentje, doen alle andere dingen er totaal even niet toe! Nothing else matters!
En met nothing else matters sluiten we deze blog maar weer eens af.
Blijf oefenen met dingen, blijf vernieuwen en leren, en blijf creëren!
Have a good one!
Bye.......