Doctor Dark


Het vinden van je eigen stijl.


Hier heb ik op mijn STAGEPLEKKEN pagina, al een klein beetje over verteld, maar wel een groot gedeelte wat te weinig met dat onderwerp te maken had weggelaten.
Dus, een goeie om eens nader in te duiken toch?

Ook wel een vraag die ik regelmatig krijg. Hoe vind ik mijn eigen stijl?
Vaak gesteld door fotografen die vinden dat ze geen eigen stijl hebben.



Beginnen bij het begin. Je hebt wel een eigen stijl, iedereen heeft die.
Die begint zich namelijk te ontwikkelen bij je eerste ademhaling. En die word beïnvloed of gevormd door dingen die je mee maakt, je opvoeding, je vrienden en familie, en dingen die een aantrekkingskracht op je hebben.

Wat vond ik als kind mooi? Nou, dat moet je wel kunnen raden toch? Probeer het eens voor je verder leest.
Wat vond Frank als kind mooi of interessant? Waartoe werd ik aangetrokken? Dat kunnen materiële zaken zijn, dat kunnen mensen en/of dieren zijn. Alles mag.
Daarna lees je rustig verder, ik ben wel benieuwd of je in de juiste richting zat.
Het aanvoelen en lezen van mensen is namelijk ook onderdeel van een eigen stijl.

Wat vond ik vroeger mooi? Oude meuk. Alles wat maar niet modern was, alles wat maar geschiedenis had, er niet uit zag als 13 in een dozijn, en zelfs als het kapot of gebroken was zag ik schoonheid in dingen.
Mensen die ook geen 13 in een dozijn waren, dat waren mijn mensen.
Dat waren doorgaans niet de mensen van mijn familie, maar dat maakte me zoveel toen al niet uit.

Waarschijnlijk zegt deze naam je helemaal niets, maar wel leuk om eens te googelen, Ik weet nog heel goed dat een oom van me op een verjaardagsfeestje bij mij thuis (bij mijn ouders) tegen me zei, “Jij komt later thuis met iemand als Nina Hagen (Google maar)”
Ik had op die leeftijd, ik denk een jaar of 8? Geen enkel benul wie dat was, maar dat ging ik uiteraard wel uitzoeken.
Dan ga je denken, ah ja, even googelen toch? Nee, want dat kon toen niet. De pre- massaal internet tijd….
Maar goed, met wat rondvraag werk, bibliotheken, en tijdschriften speurwerk. Yes! Prima, daar wil ik best mee thuis komen. Ook al was de opmerking natuurlijk sarcastisch bedoeld.
Heeft die opmerking invloed op mijn stijl gehad? Wat denk je zelf…..? Ja, natuurlijk!



Iets heel simpels, maar best toonaangevend nu.
De enige fout die ik daar in heb gemaakt? Veel te lang bezig zijn met wat andere mensen willen of verwachten.
Of met wat anderen mooi vinden, in ieder geval het beperken van mijn eigen stijl en visie, en willen voldoen aan die van iemand anders.
Ook in de fotografie? Ja, ook daarin.
Ik heb me jaren lang toegelegd op dingen waar een ‘grote markt’ in was. Dingen waar dus veel vraag naar was, dingen die andere mensen mooi vinden, maar ik zelf doorgaans niet zo. Binnen de kaders werken van anderen, maar verder weinig zelfexpressie.
Kijk, als vooral beginnend fotograaf is het natuurlijk belangrijk om voldoende inkomen te genereren, dus je doet her en der opdrachten die je niet heel erg aanspreken, maar je kan prima resultaten leveren voor en aan je klanten. Dus het zal wel goed zijn.
Dat is ook prima, tot je er in blijft hangen of in vast rot.

Beetje als in “ah één biertje kan wel” “ah twee kunnen dan ook wel toch?” en dat kunnen we dus prima vaker doen of uitbreiden.
Een eigen stijl en visie ontwikkel je vaak vrij natuurlijk. Je vind iets mooi of je vind dat niet, zo simpel werkt dat.
Maar hoe ontwikkel je die dan verder, zeker als er allerlei zaken of personen zoveel invloed op hebben?
In principe is dat in de huidige tijd niet al te moeilijk omdat vrijwel iedereen toegang heeft tot de grootste informatiebron die er maar bestaat, yes, internet.
De enige voorwaarde die je jezelf dan moet stellen is dat je jezelf eigenlijk even volledig moet afsluiten van en voor de rest van de wereld.
Lijkt lastig met internet in de palm van je hand, maar eigenlijk is het niet meer als zorgen dat je even alle meningen, commentaren van andere mensen volledig links laat liggen.
En zelf op zoek gaan naar beelden die JIJ mooi vind, ongeacht waarom en ongeacht de eventuele meningen van anderen.
Sla ze op! Niet al te lang nadenken, wel mooi of niet mooi, en next!



Zo kun je later eens gaan kijken naar wat je hebt opgeslagen, en wat een beetje in het zelfde straatje valt, en daar mapjes van maken. Zo zie je toch vrij snel, hey! New born fotografie sla ik toch wel heel veel op, of juist fantasy beelden, of  mode beelden, alles kan natuurlijk.
En binnen al dat soort genres zitten natuurlijk nog verschillende stijlen en gradaties, en zal je toch wel gaan merken dat er een hele boel beelden een bepaald soort stijl of look hebben.  Dan heb je al snel een beetje een richtlijn om te weten waar je precies naar toe wil.
Focus je in ieder geval niet op maar 1 fotograaf of een heel klein groepje fotografen, wat je mooi vind moet echt overal vandaan kunnen komen.
Het werk van 1 iemand zo geweldig vinden dat de rest niet meer uit maakt leid al heel snel tot er alles aan gaan doen  om die zelfde fotograaf te worden in plaats van je eigen unieke stijl gaan hebben.
Niemand zit te wachten op een duplicaat van mij. Sterker nog, zitten ze überhaupt al te wachten op 1 van mij?

Ik heb het zelf ook gedaan hoor, te veel bezig zijn of me te veel laten afleiden door anderen of het werk van anderen.
Niemand zal dat direct zien, maar als ik naar bepaalde oudere beelden kijk zie je wel dat ik heel erg zoekende was, en op een gegeven moment al weer mijn eigen stijl te verliezen of in te ruilen voor die van anderen.
Dat was ik die probeerde iemand anders te zijn in plaats van doen wat ik graag wilde.
Het is echt zoeken naar een middenweg. Prima om ergens bepaalde invloeden vandaan te halen, zolang je maar niet doorslaat in een kopie proberen te worden van iemand anders.
Doe je dat wel dan zit je al heel snel vast in een vierkantje of doosje, en probeer er nog maar eens uit te komen.

Het is overigens niet zo dat ik die oudere foto’s haat of echt niet mooi vind, maar het is gewoon (nog) niet zo mijn eigen werk.
Ik heb nog getwijfeld om wat oudere beelden hier aan toe te voegen, maar dat doe ik niet omdat het te snel gaat lijken op een wedstrijd, of op dat ik beelden die ik samen met iemand heb gemaakt slecht vind, wat totaal niet zo is.
het voegt in ieder geval niets toe om ouder werk aan te halen. Dat is voor mezelf, om naar terug te kijken en lessen uit te slepen.
Het vinden van je eigen stijl doe je naar mijn mening dus echt door even alle meningen van andere los te laten.



Ik zie ook vaak opmerkingen voorbij komen over het volgen van een workshop, of masterclass of net hoe je het noemen wil. Men schijnt nogal het idee te hebben dat ze daar door in eens de zelfde beelden (kunnen) gaan maken als de host van de workshop of masterclass.  Je gaat vooral heel veel leren als het goed is, maar ook in dit geval, wil je een kopie van een ander worden? Het is vooral belangrijk om al die handigheidjes die je gaat leren in je op te slaan, en ze te gebruiken om je eigen werk een boost te geven, niet om precies dezelfde beelden neer te zetten als de host van de workshop/masterclass.

Ik geef zelf ook wel eens een workshop, maar het is nooit mijn doel om je precies hetzelfde beeld te laten maken als een van mijn werken. Het doel is om je eens op een andere manier naar dingen te laten kijken, Je mee te laten kijken door mijn ogen naar zaken als, wat doet licht, of hoe kan ik dit zelf creëren? En niet maar één bepaalde manier die ik vaak gebruik uit te leggen en je daar mee naar huis sturen.  Het is in ieder geval altijd de bedoeling om je de juiste "tools" mee te geven waarmee je aan de slag kan om je eigen werk naar een hoger niveau te tillen, en het mooiste zou zijn je eigen stijl zo ver door te ontwikkelen dat je je eigen werk beter of mooier gaat vinden als dat van mij.


Wat ik persoonlijk ook erg belangrijk vind, en ik weet dat dat moeilijk kan zijn, been there, done that. Gaan creëren wat jij Écht wil gaan creëren. En soms is dat iets waar je van denkt;  "vinden mensen dit dan wel mooi?" of "Gaan mensen me dan niet ineens ontvolgen?" of iets anders gebaseerd op wat de mening van anderen zou kunnen zijn.


Zelf heb ik vrij lang bepaalde beelden niet gepost, en bepaalde thema's maar niet gefotografeerd, want voor sommige mensen zouden die beelden of ideeën wel eens raar kunnen zijn.

Je zou het in ieder geval niet je doel moeten maken om iedereen blij te maken, dat gaat je toch niet lukken.

Doe waar JIJ blij van word en laat dat ook gewoon zien, uiteindelijk vinden de mensen met dezelfde interesses je vanzelf.


Werk het in ieder geval niet in de hand dat je veelvuldig werk laat zien waar je eigenlijk persoonlijk weinig aan vind, want daardoor trek je alleen maar meer mensen, en werk aan voor mensen, die dat juist wél mooi vinden.



Vergeet even alle internet helden, instagrammers met veel volgers die denken dat ze belangrijk zijn, en mensen die overal een mening over moeten hebben, om zo hun eigen shit te kunnen vergeten, of zich beter te voelen door een ander af te zeiken.

 En dan kom je echt een heel eind!