Doctor Dark



The Shoot or the Workshop?

Deze is ook een beetje op aanvraag uit mijn Instagram stories. Er werd gevraagd naar een Shoot of Workshop walk-trough. Ook al doet een tekst dit niet geheel recht en doe ik dit liever een keer met een (youtube) video of een live stream, ik zal eens proberen te omschrijven wat er dan precies gebeurt op zo een dag.

Houd dit in dat ik dan al mijn tricks of the trade hier in detail ga beschrijven? Nee, als je dat verwacht dan kun je beter na deze alinea stoppen met lezen ook al komen er vast handige feitjes en weetjes voorbij gewaaid in deze tekst.

Hoe begint dat dan?

Nou, dit begint natuurlijk met een keuze. Shoot? of workshop? Wat past er beter bij je? waar heb je meer aan?
Ik ga natuurlijk een workshop eerder promoten als een fotoshoot.
Gedeeltelijk omdat ik vrijwel geen boekingen meer aan neem, Halloween word echt een uitzondering op deze regel. Hint, Hint....
De focus in deze tekst gaat dus voornamelijk liggen op een workshop voor modellen. Joe! Daar willen alle lezende fotografen al afhaken.....
Maar deze tekst is ook gewoon voor jullie bedoeld. Als je zelf deel uit wil maken van het creatieve proces van een fotoshoot, zul je toch ook moeten participeren doormiddel van communicatie met je model. Of  weten uit te leggen hoe iemand die dit nog niet weet, een bepaalde pose of blik kan neerzetten op een natuurlijke manier.
Dus tenzij je op auto piloot, hersenloos plaatjes wil klikken van een veredelde paspop die even een "dansje" komt doen en het daarmee afgerond is nadat jij 500 keer op de shutter knop hebt gedrukt, is deze blog misschien best even de moeite waard om te lezen voor je.


Voor wie is dit dan geschikt?

In principe voor iedereen! 
Of je nu nog nooit een fotoshoot hebt gedaan, toevallig ooit eens een gezins fotoshoot hebt gedaan, of al vaker fotoshoots hebt gedaan als model. Ik ben van mening dat mijn manier van werken toch anders gaat zijn of nieuwe/andere inzichten gaat geven.


Dus, workshop gepland! En dan?


Die begint ook al echt op het moment dat we deze ingepland hebben.
Dat houd in dat je met me mag gaan zitten kletsen, ik een aantal vragen voor je ga hebben, jij misschien al wel voor mij? En dat we samen dus al een klein beetje een vooropgezet plan gaan uitwerken aan de hand van jou als persoon.
Een 1 op 1 workshop gaat dus echt 100% over jou, en is geheel afgestemd op dingen die je al wel weet, niet weet en dingen die je nog wil leren.
Groeps-workshops zijn toch wat algemener, omdat het nooit haalbaar gaat zijn om toevallig 3 mensen te krijgen met precies dezelfde ervaring, of precies dezelfde leerdoelen. 

Bij de 1 op 1 workshops is ook gewoon meer ruimte om nog even te werken met een thema geheel naar je eigen keuze. Bij groepsworkshops zijn de thema's en outfits een vastgezet gegeven en voor iedereen hetzelfde. Het is op zo een dag natuurlijk niet haalbaar om met 3 personen een geheel eigen thema uit te werken als afsluiter.
Tijdens een geboekte fotoshoot gaf/geef ik ook altijd wel poseer hulp en instructies, maar natuurlijk lang niet zo specifiek of uitgebreid als bij een workshop. Daar is dan meestal, en zeker op fotoshoot dagen met tijdsloten van een uur, geen tijd of ruimte voor.


Oke, leuk, maar dan? Dan kom ik naar de workshop en weet ik een klein beetje het verloop van de dag, en heb ik een paar verschillende outfits bij.
En toen?


Voor het totaal beeld gaan we nu even uit van iemand met geen enkele model ervaring. Maar wel ontzettend veel zin om dit te gaan doen.

Dit heb ik al wel eens vaker gezegd, ik hou niet van awkward gedoe aan de deur. Je helemaal voor gaan staan te stellen en een kwartier later pas eens naar binnen gaan.
Ik doe de deur open, wens je welkom en loop met je naar binnen.
je kwakt je spullen of koffertje of wat je ook bij hebt even neer en gaat eerst maar eens even rustig zitten en pakt wat te drinken als je dat wil.

 Er zit toch helemaal niemand te wachten op bij binnenkomst gelijk tussen de flitsers geworpen te worden? Tenminste, ik niet! 

Vraag het maar aan elk doorgewinterd model, de energie, de zelfverzekerdheid, en de benadering van de fotograaf voor de shoot überhaupt begint, bepaalt grotendeels de energie en het zelfvertrouwen van een model tijdens en ook na de fotoshoot.

Als jij daar een beetje zenuwachtig gaat staan te doen gaat een model vanzelf mee op die vibe en word er nooit heel zelfverzekerd van. Ook niet als je als pro-model alleen maar je werk komt doen.
Een pro-model zal daardoor niet ineens minder goed kunnen poseren, maar zal ook niet snel op pose en expressie gebied het onderste uit de kan halen omdat het aura van de fotoshoot niet op een ontspannen manier is ontstaan of begonnen.

Ik citeer dan maar even andere mensen hier mee, want je moet mij echt niet vragen of ik een positief verhaal over mezelf wil gaan vertellen, dat is niet mijn ding.
Dus op basis van wat ik het vaakste als feedback heb gekregen, ik geef mensen vanaf het begin al een ontspannen gevoel, het gevoel van "je moet niks" Je bent welkom, en ook al is je foto idee vrij buitensporig, daar word je niet raar voor aangekeken. Dat je niet bij de eerste foto al het perfecte beeld gaat neerzetten is totaal niet erg, dus er is ook geen enkele vorm van druk. Dat komt wel! Dat is mijn vibe.
En er worden geen dingen verwacht van je waar je zelf niet 100% achter staat.

Wat ik er dan wel zelf over te zeggen heb, ik presenteer me niet ineen anders dan ik daadwerkelijk ben. Maakt niet uit waar ik kom, of waar ik ben.
Iets waar ik bij andere mensen echt een hekel aan heb als ze dat doen.
Rondlopen met een attitude. Een attitude kan ook goed zijn, zelfverzekerdheid is ook een attitude, maar doen alsof je helemaal de shit bent en met minachting naar anderen kijken of deze met dezelfde minachting behandelen.... ehhhhnee....

** Kleine side story, die hier wel bij past.
Zo was ik een keer op een evenementje. Ja toen deed ik dat soort dingen nog wel eens om beelden te kunnen maken.
Daags vooraf had ik een fotoshoot gedaan met een model, echt super gezellig, leuk gekletst, leuk geshoot, mooie beelden gemaakt, dag ook leuk afgesloten. Nou, Top toch?

Stom toeval, daar hadden we het die dag niet eens over gehad, Dat model was ook op datzelfde evenement, maar was daar samen met een fotograaf waar dit model vaker mee samenwerkt, en gewoon vrienden zijn. Niks mis mee hoor.
Maar (en ik ben niet de enige die dit vond) die liepen daar samen rond met beide neuzen in de lucht alsof ze met een paradepaard aan het paraderen waren. Hey, i don't care. Ik heb daags daarvoor een gezellige dag gehad, dus ik zeg gewoon hallo. 
Ik heb nog nooit zulke arrogante blikken gezien, alsof Scrooge neerkijkt op zijn werknemers, of de boze stiefzusjes neerkijken op de poetsende cinderella. 
En nee ik ga verder geen namen noemen, dit is ook al heel lang geleden.
Maar schoolvoorbeeld van iemand die meegaat op de vibe van iemand anders. Want ik zag daags daarvoor een heel ander persoon. Worlds apart!
Deze word me sowieso niet in dank afgenomen, maar who cares. Naar mijn idee was het hele probleem in deze situatie, dat die bewuste fotograaf destijds behoorlijk populair was, en overhyped door een boel mensen.
Maar daar wel rondloopt met een masker, want intern een nog grotere bak ellende zijn als ik, en dat zegt nogal wat.
Nouja, je snapt denk ik mijn punt wel.

Een ander punt is, dat spreekwoordelijke maskertje wil ik sowieso niet zien. Ik ga nooit voor het overposeren. Soms nog wel eens voor de expressieve gekke bekken foto, maar dan is dat het doel, En zelfs dan, moet het nog niet té gemaakt zijn maar eigenlijk gewoon een beeld van iemands eigen madness.

De start van de workshop, het fysieke deel.


** Beginnend met een note to self, ik moet echt eens wat eigen instructiefilmpjes gaan maken van een model.
Iets visueel maken voor je model helpt vaak echt heel erg. Net zoals een moodboard kan doen. Zien wat een beetje het idee is.

Ik start altijd zo simpel mogelijk.
Als je mij vraagt wat maakt of breekt nou een foto? Ogen, Blik< expressie. Daar valt en staat een heel groot deel mee.
Natuurlijk is uitzonderingsgewijs een pose of een achtergrond of een kostuum de hoofdzaak, maar normaal gesproken niet.

Mijn theorie hier achter is; Je kan beter een pose flow in delen opbouwen dan verwachten dat iemand een volledig lichaam en gezicht snel 100% on point gaat krijgen.
En hoe hoeft iemand niet meteen overal rekening mee te houden?
Laat ze zitten, dan spelen handen en benen nogsteeds een rol, maar zijn deze makkelijker te plaatsen als bij een staande pose.
Better yet, en ja hoor daar heb je mij weer met mijn kneuzen oplossingen...
Ik pak twee van mij eetkamer stoelen.
Daar boven op past als gegoten een salon tafel die heel lang in weer en wind buiten heeft gestaan om maar een mooie textuur op te bouwen.
En dat staat dan voor de gemiddelde persoon een beetje op buikhoogte.
Dat houd dus in dat je er makkelijk op kan leunen, en zelfs zitten!
En dat staat ook gewoon super stevig. Én ik heb niet een hele constructie ergens in een hoek staan speciaal daarvoor, daar heb ik gewoon heel simpel gezegd de ruimte niet eens voor.

Het doel is, bewegen, en een timing zoeken.
Pose zoeken of uitvoeren, jezelf de rust gunnen om te voelen wat die pose doet met je, heel simpel gezegd, een pose draagt iets uit. Of dat nu krachtig is of zacht of verleidelijk of juist een bozere emotie weergeeft, het gevoel wat de pose uitbeeld moet je natuurlijk terugzien aan iemands blik, Dan klopt het beeld.
Pose, aanvoelen, en op basis van dat gevoel, komt die blik vrijwel vanzelf.
Iemands eigen vrij natuurlijke blik bij een bepaald gevoel.

Dat is wat ik zelf graag als eerste wil "trainen" 
En dus zonder dat iemand direct met een heel lichaam moet poseren en daar rekening mee moet houden.

En dit geeft mij vrij snel een beeld van iemands sterkste eigenschappen op dit gebied en de dingen waar winst te behalen valt.
Tenminste ik ga er van uit dat iemand die een workshop boekt, er ook open voor staat om met dingen te gaan oefenen. Want dat is min of meer het doel, nieuwe dingen leren en daar mee oefenen.


Vervolg training.


Na zo'n eerste deel worden er stapsgewijs, zodra iemand een bepaald deel bijna op automatische piloot kan uitvoeren, extra elementen aan een pose toegevoegd, met als doel de opbouw naar volledig zelfstandig full body kunnen poseren.

Ik denk dat dit in een notendop het proces wel weergeeft.

OK, BYE.................