Doctor Dark



Fotoshoot Garderobe
(Voorheen Cliënt Closet)

Als fotograaf een eigen garderobe met kleding en andere rekwisieten voor fotoshoots. Hoe, wat, waarom? 
Goeie vraag eigenlijk.......

Eigenlijk is dat ooit eens begonnen met ik, die vond dat ik een wel heel specifieke outfit wilde voor een fotoshoot. 
Ga je dan net zo lang zoeken tot je iemand vind die precies dat heeft?
Niet echt lijkt me.
Want stel, iemand heeft precies wat je in je hoofd hebt, wil of kan deze persoon dan wel model staan? En past deze wel binnen het plaatje in je hoofd?
Alles kan! Maar de kans hier op is toch wel erg klein.

Dus ik had natuurlijk al lang en breed in mijn hoofd wie ik hier voor als model wilde vragen, dus toen ik op die vraag een volmondige ja kreeg, ben ik de outfit zelf bij elkaar gaan verzamelen in de juiste maat. Dat was praktisch gezien gewoon de makkelijkste oplossing.

Wel een heel korte uitleg voor een keer, maar zo is het dus begonnen. Maar hoe ging dat dan verder? En hoe is dat geworden wat het nu is?




Dat is vooral begonnen met één jurk die ik eens gekocht heb omdat ik hem wel mooi vond en vast wel eens kon gebruiken voor een fotoshoot.
Ik kreeg op die bewuste fotoshoot zo vaak de opmerking dat niet alleen het beeld en model mooi waren maar de jurk ook. "ooooh daar zou ik ook wel een shoot in willen doen" "Welk merk is dat?" "Heb je die jurk zelf of was die van het model?" enz. enz.

Nou, die is van mij en hangt hier in de kast. Dus als je een shoot wil boeken en die jurk aan wil dan is dat prima hoor. 
En dat gebeurde wel vaker. Dus toen ben ik een beetje lompweg jurken etc. gaan verzamelen als ik ze toevallig ergens tegen kwam en er ook leuk uit zagen. 
En dit ben ik toen Cliënt Closet gaan noemen, klanten kast vrij vertaald.
Kleding die je mocht gebruiken als je een shoot boekte. 
Erg leuk hoor! Maarja, zo veel verschillende maten, zoveel verschillende smaken, zoveel verschillende stijlen, eigenlijk geen beginnen aan....
En verhuren heb ik gewoon echt geen zin in. 
Dus dat werd redelijk snel ook redelijk groot, en heel veel dingen waar ik zelf van dacht, "hmmm best leuk voor een ander, maar ik zelf zou er niet direct voor kiezen om dit te gebruiken bij een shoot die ik zelf bedenk" 
Niet heel lang daarna stopte ik eigenlijk ook wel met betaald werk en shoot boekingen, dus een groot deel werd overbodig. En stond ook vrij snel voor relatief weinig te koop op Vinted.
En dat spaarpotje daar vulde zich best leuk. 
En toen vond ik op hetzelfde platform (Vinted dus) dingetjes die ik zelf dan wel weer heel cool vond,  En die kon ik dan kopen van het potje wat zich vulde met centjes van de dingen die ik verkocht.

Handel is mijn ding, inkoop, verkoop en onderhandelen, deals zoeken, kortingen regelen of vinden. Dus dat ging daar ook wel prima. Maar dat ter zijde.




Probleem is natuurlijk, er zijn zó veel coole dingen te vinden, en ik heb zó veel ideetjes, Maar goed, als ik wat verkoop en wat terug koop om te gebruiken voor iets waar ik blij van word, prima!
En aangezien ik toch eigenlijk wel iemand heb waar ik het liefste mee shoot, hoeft ik eigenlijk alleen maar te zorgen dat het een beetje bij haar maten in de buurt komt, dan zal het wel goed komen. Tja, dat kwam goed. Maanden lang zoeken naar een outfit die overeen kwam met wat ik in mijn hoofd had.
Om uiteindelijk als ras chaoten die we dan wel eens zijn, die outfit langer gedragen werd tijdens het lopen naar de bewuste shoot locatie, die inmiddels met staalplaten gebarricadeerd was, in de schroeiende zon stond, waar ras vampiers dan ook niet echt heel blij van worden, om vervolgens daar in een minuutje of 5 te zorgen dat we één foto hadden die werkbaar genoeg was qua achtergrond om het beeld te laten zijn wat het moest zijn. En klaar.

Er waren wel meer ideetjes met die outfit, misschien ooit nog eens een vervolg, misschien ook niet, who knows....
Die ene foto vind ik eigenlijk wel heel geschikt, dus niks meer aan doen.

Stapsgewijs kwamen er meer plannen, bovenop de reeds bestaande plannen, en ik vind het ook echt wel leuk om deel uit te maken van het styling proces. Dus er kwamen spulletjes, en nog meer spulletjes, en ja nog meer spulletjes.....

Sommige dingen vertrokken ook weer na een paar minuten te zijn gebruikt als ze niet nog eens ergens anders voor gebruikt konden worden, en dat resulteerde dan weer in andere nieuwe spulletjes.
Beetje een cirkeltje eigenlijk.




En toen kwam dat stukje wat ik net ter zijde plaatste weer terug,
Handel is mijn ding, inkoop, verkoop en onderhandelen, deals zoeken, kortingen regelen of vinden. Dus dat ging daar ook wel prima.....

Nou hoeft ik hier geen geld mee te verdienen, maar het probleem van een dure smaak hebben, en geen miljoenen op de bank botst nogal met elkaar.
Maar inmiddels was ik wel getraind in de gemiddelde marktprijzen kennen van bepaalde items. En vaak waren er wel verkopers te vinden die dan één ding wat ik graag wilde hebben of nodig had, maar ook nog wel andere items hadden die ik niet echt nodig had, maar wel leuk geprijsd waren (vaak in budel prijzen).
Oké, dus als ik dan dat ene ding koop wat ik graag wil hebben en ga gebruiken, en er een paar dingen bij koop die ik vast wel kwijt raak met een kleine winstmarge, heb ik mijn eigen item goedkoop, voor weinig of voor niets.
Ach, wat zal het.... ik probeer het gewoon.
Tja, dat werkte ook wel eigenlijk. Kostte wat moeite, wat investerings-risico, en wat tijd en werk, maar ik had mijn gewenste item daardoor wel terug verdiend.
Zo blijft het leuk toch?

Inmiddels is het eigenlijk geen cliënt closet meer, maar een soort van privé collectie die gebaseerd is om en nabij de maten van één iemand, en dan met een beetje het geluk dat de mensen waar ik eigenlijk vrijwel alleen nog maar mee werk een beetje rond dezelfde maten zitten.

Enkele collega fotografen doen dit heel anders, die gebruiken het wel echt als cliënt closet, en verhuren deze collectie in sommige gevallen ook.
Goed concept, Leuk voor mensen die wel de bijvoorbeeld jurk willen gebruiken maar niet de foto's nodig hebben omdat ze hem een keer naar een bruiloft of gala willen dragen of een andere fotograaf hebben.
Zou ik dit zo kunnen? Ja, vast wel. Maar merkbaar niet mijn ding.

Mocht ik bij uitzondering nog eens een fotoshoot doen met een (voor mij)  nieuw iemand, dan vind ik het niet erg als er gebruik word gemaakt van de spullen die er toch liggen, met uitzondering van een aantal outfits waar ik al een plan bij heb bedacht. Maar dan moet die gene ook maar net maten hebben waar mijn kleding mee matched. 

Anyway, dit is denk ik wel een beetje het verhaal over de voormalige Cliënt closet.

Ok, bye...........